Rzucewo (gmina Puck, powiat pucki) położone jest na
krawędzi klifu Zatoki Puckiej. Pierwotnie Rzucewo było wsią rycerską. W
1590 r. zostało kupione przez Ernesta Wejhera, starostę puckiego i
włączone do klucza wejherowskiego, jednego z nielicznych na Pomorzu
Gdańskim wielkiego kompleksu dóbr magnackich. W 1676 r. dobra
rzucewsko- wejherowskie przeszły drogą koligacji rodzinnych w ręce rodu Radziwiłłów.
Pierwszy pałac w Rzucewie został wzniesiony przez Jana
Wejhera w I poł. XVII w. Wiadomo o nim jedynie, że był miejscem
wypoczynku króla Jana III Sobieskiego. Podczas swojego pobytu w Gdańsku w latach 1676-1677 król kilkakrotnie odwiedzał Rzucewo uczestnicząc tu w polowaniach. Obecny pałac
powstał w latach 1840-45 dla Gustawa Fryderyka Eugena von Below i jego
żony Emmy Gertrudy z domu Keyserlingk, według projektu berlińskiego
architekta Augusta Fryderyka Stülera.
Pałac jest zbudowany w stylu neogotyckim, w formie zamku:
z dwoma wieżami, arkadowym ostrołukowym portykiem, pozornymi
sterczynowymi wieżyczkami i wieńczącym wszystkie elewacje krenelażem. W
sieni oraz niektórych pomieszczeniach przyziemia zachowały się
sklepienia sieciowe wsparte na przyściennych kolumienkach lub
wspornikach. Zwracają również uwagę zworniki z kartuszami herbowymi,
kominki oraz wystrój biblioteki z witrażami.
Po południowej stronie pałacu rozciąga się park krajobrazowy, sięgający
do brzegu Zatoki. Z Osłonina do Rzucewa prowadzi czterorzędowa aleja lipowa, której powstanie łączy się z osobą Jana III Sobieskiego. Malowniczą aleję o długości 2,5 km, tworzą szpalery drzew lipowych i grabów, a w kierunku zachodnim aleja kasztanowców.
źródło: http://www.pomorskie.eu/pl/kultura/zabytki/wybrane_zabytki/palace/rzucewo